Güneş Üşüyor
yaşarken sensizliğin karanlığında
gözyaşım yağmur olup yere düşüyor
sen inanmasan bile gerçek budur bir tanem
sensizliğe akan gözyaşımla güneş üşüyor...
ardından boynu bükük bırakıp da giderken
görmedin halimi hiç, dünyam titriyor
volkanda lavlar gibi sıcaktır yaşım
yere düşen her damlacık ile güneş üşüyor...
sımsıcak bakışların bir mazi oldu
hatıranla beslenen bu can eriyor
mızrap gönül telime soğuk vursa da
hasretinin koyu sıcağında güneş üşüyor...
Metin Kaya İLHAN
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder